Het is prima wandelen in de Zuidelijke Vogezen. Op 585 kilometer van Utrecht, rondom het stadje Remiremont, vind je middelgebergte (de “Ballons”), een prachtig hoogveengebied met Finse Meren en nog ongerepte “Franse Campagne”. En het is juist die afwisseling die de Zuidelijke Vogezen tot een uniek wandelgebied maakt.
De Club Vosgien heeft in deze prachtige omgeving ruim 4000 kilometer aan wandelpaden uitgezet en gemarkeerd. Allemaal lussen en rondwandelingen die u kunt koppelen en combineren.
Villa Moncoeur heeft de mooiste wandelingen geselecteerd en samengevoegd tot een aantal wandelarrangementen. Met een verblijf in één van de hoogst gewaardeerde Chambre d’Hotes van Frankrijk.
De hoge Vogezen
De Hoge Vogezen strekken zich van noord tot zuid uit over een afstand van 100 kilometer. Met 1424 meter is de Grand Ballon de hoogste berg. Met zijn vele glaciale meertjes en moerasgebieden is het een van de grootste ongerepte gebieden van Noord Frankrijk.
Het is het gebied van de Gems, waarop u een behoorlijk goede kans maakt om die te zien. Bloemen gedijen op de zonnige bergtoppen, of “chaumes”. Deze open plekken, verwarmd door de föhn, dateren waarschijnlijk uit de 7e eeuw toen de monniken zomerweiden nodig hadden voor hun vee.
We hebben een aantal mooie wandelingen in de Hoge Vogezen, waarvan er een aantal op hoogte beginnen waardoor u niet veel hoeft te stijgen.
Mille Etangs
Het gebied van de Mille Etangs is ontstaan in de laatste ijstijd, toen de terugtrekkende gletsjers honderden grotere en kleinere meertjes achterlieten. Het is een prachtig moerasachtig gebied dat sterk aan Canada doet denken.
Andromeda, een beschermde heidesoort, gedijt in deze veenmoerassen evenals de blauwe en de rode bosbes en de veenbes. Daarnaast de zonnedauw, een vleesetende plant, en in het voorjaar en zomer hele velden met de mannetjesorchis, een wilde orchidee soort.
Er voeren een aantal prachtige gemarkeerde wandelingen door het gebied.
De lage Vogezen
Een heuvelachtig en gevarieerd landschap; soms lieflijk,soms ruw met rotsen en kloven, maar steeds weer verrassend. Onverwachte vergezichten afgewisseld met intieme valleitjes, waarin kleine dorpjes met slechts een tiental of honderdtal inwoners. Een gebied van weilanden, omgeven door uitgestrekte loofbossen en overal ,spiegelende meertjes, beekjes en riviertjes.
Oud boerenland, waar de ruilverkaveling nog niet heeft toegeslagen en de typische Vosgienne-koe nog voorkomt. Een sterke, kleine koe, familie van de Nederlandse blaarkop, die zowel voor de melk als voor het vlees wordt gehouden.
Villa Moncoeur heeft tientallen wandelingen beschikbaar door dit prachtige gebied.
Oerbossen achter Villa Moncoeur
Oerbossen zijn er in Nederland niet meer. Het laatste, het Beekbergerwoud, werd in 1871 gekapt en de grond werd ‘in cultuur’ gebracht. Een oerbos, zoals de bossen van Remiremont, ziet er heel anders uit dan een produktiebos. In het “Bois de Corroy”, achter Villa Moncoeur, gaan de drie stadia van bosontwikkeling (jonge opslag, vitale volwassen bomen en aftakelende bomen) geleidelijk in elkaar over.
Daartussen bevindt zich misschien wel een eik van duizend of twaalfhonderd jaar. De biodiversiteit is er groot: de bosuil, edelherten en reeën, zwijnen en roofdieren als de lynx en de wilde kat. Het ecosysteem is nagenoeg compleet. Veel mossoorten groeien alleen op deze ondergrond, veel varens hebben er een voorkeur voor, net als sommige hogere planten als robertskruid en witte klaverzuring.
